Het was windkracht 9, en de bomen in de achtertuin zwiepten vervaarlijk heen en weer. Maar met die ene enorme vlaag van windkracht 10 kraakte het overal, en sloegen diverse stutpalen neer. Overal afgewaaide takken. Gelukkig bleven alle bomen van de achtertuin heel. Ze zijn vitaal, hun wortelstelsel is in orde. Wat stormschade kunnen ze wel lijden.
Het lijkt het echte leven wel. Ieder krijgt wel eens te maken met een fikse vlaag tegenwind. Soms een heuse storm. Een langere periode zwaar weer. En soms is de schade niet te overzien. Puin ruimen is dan een troosteloze aangelegenheid. Je bent iets kwijt dat in die vorm nooit meer terugkomt. Je verlies nemen kan ingrijpend lastig zijn. Sommige mensen komen er maar moeilijk overheen.
Andere mensen echter zijn wendbaarder, buigen mee met de storm, en veren weer overeind als de situatie gekalmeerd is.
In beide gevallen moet je de brokken bij elkaar vegen. Schoon schip maken. Maar het verschil zit erin of je je na even slikken ook echt tot die taak kunt zetten, met energie en goede moed. Met zicht op wat het ook aan positiefs kan opleveren.
Wat gebeurt er als je niet opruimt?
Zoals in mijn tuin: als al dat vele berken-spul op het gras blijft liggen, dan zal na verloop van tijd daar een kale plek komen te zitten. Er komt dan veel minder licht en lucht bij de planten die bedolven zijn. Zodat het gras en vaste planten die eronder zitten (deels) dood gaan. Dus het leven dat eronder zit, de kans tot uitbotten van nieuwe scheuten, wordt aangetast. Minimaal loopt de bloei ernstige vertraging op, en is het eerste seizoen minder uitbundig.
Voor een mens is dat net zo.
Paar voorbeelden
Schade aan het leven is onvermijdelijk. Maar als je de rotzooi laat liggen stagneert de bloei. Je moet echt opruimen om de uitweg te vinden naar een nieuwe weg voorwaarts.
- Als je bij een reorganisatie wegbezuinigd bent, hoe herpak je jezelf dan?
- Als je verhuisd bent en geen netwerk blijkt te hebben om even te helpen als je het zonder hulp echt niet redt, hoe kruip je uit je schulp om te leren vragen?
- Als je kind op school gepest wordt, en jij er niet meer van slaapt, die vicieuze cirkel; hoe kom je samen weer op het goede spoor?
- Als na de echtscheiding je eigenlijk jezelf een beetje kwijt bent, hoe kom je weer in goede balans?
Wat gebeurt er als je wél opruimt?
Allereerst zal je ontdekken dat je sommige zaken die nu teloor zijn gegaan eigenlijk best kunt missen. Bepaalde ballast valt weg. Want net als die berkenboom: het zijn niet de sterke takken die vallen, maar dat wat al wat aangetast was. Bijvoorbeeld door schimmel. Of het al te ijverige werk van de bonte specht (Ja, die woont echt in mijn tuin!). Dus eigenlijk bezorgt die windkracht 10 / die calamiteit / die crisis, jou de kans allerlei zaken onder de loep te nemen of je er wel mee door wilt. Of dat er diep in jou eigenlijk al het besef was van die schimmel, die aantasting, maar liet je het voortslepen. Dan biedt de crisis je de kans om de boel weer opnieuw op te zetten. Persoonlijk, of zakelijk. Andere afspraken wellicht. Of een carrière-switch. Nieuwe gewoontes kunnen pas ontwikkeld worden als oude / niet effectieve of zelfs hinderlijke gewoontes niet meer die dominante plaats innemen.
Hoe kun je meer en meer een puinruimer worden?
Sommige mensen zijn het van nature, die zijn vaak veerkrachtiger, laten zich niet gauw uit het veld slaan. Het glas is halfvol. Dat zijn ook meestal de mensen die niet zo geloven in de maakbaarheid van het leven. Ze weten dat er altijd wel erge dingen gebeuren; en dat je altijd weer opnieuw kunt beginnen. Ook al weet je nu nog niet het hoe en wat. Zij zijn niet helemaal van de kaart als dingen eens (dramatisch) anders gaan. Ze herstellen zich snel. Eigenlijk is het zo dat hun herstel-spier goed geoefend is, niet verwaarloosd, steeds in goede conditie verkeert.
Daarmee is gelijk het recept gegeven voor hen die er als het ware in blijven hangen: train die herstel-functie. Doe oefeningen in wendbaarheid. In daadkracht en moed. En pak die bezem gewoon in handen. Ga door al dat puin heen, en bekijk wat nog waarde heeft of wat weg moet. Vraag er iemand bij als je er zelf niet uitkomt. Desnoods een coach J. Maar doe altijd zelf de triage: het beslissen wat meegaat naar je volgende fase, en dat wat je achterlaat
En de tuin na de storm?
De grotere takken worden in mootjes gezaagd voor de houtkachel. De berkentakken worden klein geknipt voor onderhoud van de vele tuinpaadjes. Dan hoef je geen dure cacao-doppen te kopen ingevoerd vanuit tropische landen. In principe wordt alles hergebruikt, want de rest gaat in de compostbak. Die van onszelf, of die van de gemeente. Dus alles gaat verder in een andere vorm. Omdenken heet dat. Kun je zelf ook doen in je leven. Het hoe en wat van omdenken gaat hier te ver om nog dieper op in te gaan. Maar ik denk dat je het punt wel hebt, toch? Vraag me anders gerust om specifieke tips voor jouw specifieke leven. Dan boek je gewoon een uur van m’n tijd. Zodat je opgeruimd verder kunt!
Wil je liever eerst eens zelf aan je herstel-spier werken? En zoek je oefeningen om je wendbaarheid, daadkracht en moed te versterken? Download dan hier mijn gratis gids. Voor meer mentale fitheid! Succes.