Als dat waar je op hoopt nog niet zichtbaar is, hoe weet je dan dat het toch kan gebeuren? Waar kun je je aan vastklampen? Welke positieve tekens zijn er dat ik uiteindelijk niet hoef te verdwalen in mijn niemandsland? Dat ik echt een nieuwe start kan maken? Ik weet dat het oude niet meer… Lees verder Het gaat toch gebeuren
Vlak voor de lockdown rende ik nog net op tijd naar de bieb, om snel nog een stapel boeken te scoren. Wat doe je dan als je haast hebt en moet kiezen: je scrolt doelgericht je favoriete schrijvers bij langs. Tot mijn blijdschap vond ik een boek van Gabriel García Marquez (Colombia, Nobelprijs voor Literatuur… Lees verder Opgesloten zitten en wachten
Rituelen zijn in feite ankermomenten die betekenis geven aan een speciaal moment. Samen beleven van een ritueel kan een mooie of moeilijke transformatie in het leven markeren én ondersteunen. Het ritueel schrijft als het ware voor hoe te doen, wat een rustgevende ordening geeft, en wat daarmee ruimte creëert voor emotie. Soms zijn er geen woorden te vinden bij wat ons overkomt en zijn we door het leven ontdaan. Een ritueel biedt dan perspectief. Mijn eigen meest geliefde ritueel bij Oud en Nieuw?
Vanuit mijn werkplek met zicht op de tuin trekt een beweging opeens m’n aandacht. Het is een merel, die met een bijna gulzig aandoende haast nog de laatste bessen van de vuurdoorn naar binnen werkt. De foto die dat het beste liet zien stond per ongeluk op de doorklik-functie, wat een bijna komisch aandoend filmpje… Lees verder Gulzig
Met de vele bomen in onze achtertuin is er niet veel open ruimte om door het blad heen de lucht te zien, en ’s avonds de sterren en de maan. Maar opeens zag ik toch echt de maan door de bomen schijnen. En ik realiseerde me dat zo stilletjes weg bijna alle blad van de… Lees verder Zie de maan schijnt door de bomen
Dit jaar hadden we een overvloedige druivenoogst, veel druiven en heerlijk zoet. Genoeg voor de vele vogels. Genoeg om zelf van te eten. Genoeg om van uit te delen. Genoeg om sap van te maken – ik heb zelfs een eigen ‘label’: Vin Hulst Jardin de la belle culotte. Maakt leuke cadeautjes. Maar op een… Lees verder Van druiven, eekhoorntjes en vergeten schatten…
Ken je dat gevoel: je staat onder een grote tamme kastanjeboom, er ligt veel afgewaaide prut op de grond, met de punt van je schoen schuif je dat wat heen en weer, je ziet dat de meeste kastanjes al geraapt zijn door anderen, en dan… er glimt iets tussen het afgestorven blad. Warempel, een puntgave… Lees verder Glimmertjes in de prut
‘Hoe overleef ik moeilijke mensen’. Aan dit boek van de psychotherapeut Psycholoog Jörg Berger moest ik denken, toen ik de afgelopen periode gesprekken had met mensen die op een bijna traumatische manier leden onder het dominante gedrag van hun eigen leidinggevende. Iemand die hen op geheel eigen wijze het leven op de werkvloer zuur maakte.… Lees verder Stekelige mensen, au! wat kan ik doen?
Vanuit de camping kwamen we al fietsend langs een biologische boerderij-winkel. En verwenden we ons met home-made kaas. Lekker belegen. Een massief plat stuk, goudgeel. Ik realiseerde me opeens dat de kaas die we normaal kopen altijd wel een paar gaten heeft. Prima smaak ook, en niks mis met een paar gaten, het gaat om… Lees verder Gaten in de kaas, wat doe jij er mee?
In mijn vorige blog over de regenton had ik het over het verzamelen van geluk. Vóórdat er een dramatische gebeurtenis je de adem beneemt. Zodat je kunt putten uit je reserve. Ik gaf 3 ideeën hoe je een voorraadje geluk kunt aanleggen. Kost wel wat moeite en investeren betoogde ik, want niets komt vanzelf. Maar… Lees verder Zomaar in de zon zitten
